پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

آمار تصادفات جاده ای در ایران خصوصا در تعطیلات نوروزی و پیک های مسافرتی به مرزهای فاجعه نزدیک است. آمار ۱۵ ساله تصادفات جاده ای کشور، معادل کل تلفات انسانی در جنگ تحمیلی بوده و آمار ضررهای مادی آن معادل ۷-۱۰ کل تولید ملی است. در فرآیند مقصریابی ، انگشت اتهام به سمت رانندگان پرخطر و رانندگی نامناسب قرار گرفته و پلیس راه و راهور، بشکلی عامدانه و غیرعامدانه ، چشم خود را بر شرایط غیراستاندارد خودروهای تولید داخل و وضعیت جاده ها ، می بندد و حتی در وضعیتی فاجعه بارتر بجای ایفای وظایف ذاتی خود در دو حوزه راهنمایی و رانندگی، بعضا خود را مشغول در جریمه کردن متخلفان نموده و شاید کیف هم کند. سوال اینجاست که چرا با وجود اتهاماتی نظیر قصور، تقصیر، ترک فعل و اهمال قابل اثبات در این نیرو ، دادستان نظامی و سازمان بازرسی کل کشور، سکوت در پیش گرفته و خاموش هستند؟ آیا یک جای کار نمی لنگد؟ ما این سوال را از شخص رئیس محترم قوه قضائیه جناب آقای محسنی ازه ای می پرسیم و انتظار داریم، کما فی السابق که عنایات خاصی به این رسانه داشته اند، پاسخگویی آشکار و بدور از هرگونه توجیه داشته باشند. ضمنا صراحتا عرض می شود که ارایه این نقد، در معنای نادیده گرفتن زحمات کادر فعال در پلیس راهنمایی و رانندگی نبوده و هیچ قصدی هم برای تضعیف جایگاه فرمانده جدید این نیرو وجود ندارد. چنانچه عقبه این پایگاه خبری بررسی شود مشخص می گردد که شدیدترین نقدها را متوجه سردار هادیانفر کردیم و در موقع خداحافظی ایشان از سمت قبلی، به احترام شان ایستادیم. تلاش برای تامین منافع ملی ، جای تعارف و مماشات برای هیچ مقامی باقی نمی گذارد.

کجای دنیا را سراغ دارید که سالی نزدیک به ۲۰ هزار نفر از جمعیت یک کشور (تقریبا معادل کشته‌های سالیانه یک جنگ) در اثر تصادف جاده‌ای فوت کنند و هزینه‌های میلیاردی برای یک کشور (علاوه بر خسارات مادی) بر جای بگذارند؟ اهمال، قصور، تقصیر و ترک فعل مسلم چهار نهاد شامل شرکت‌های خودرو سازی، پلیس راهور، سازمان راهداری، سازمان استاندارد، عامل اصلی وقوع این فاجعه است. چرا مدیران این چهار حوزه را به پای میز محکمه نمی‌کشید؟ چرا دادستان کل، اعلام جرم مشهور و مستمر نمی‌کند؟ چرا ریاست محترم قوه قضائیه سکوت کرده اند؟ چرا باید به کارکنان این چهار نهاد حقوق بدهیم و چرا باید برخی از آن‌ها را تحمل کنیم. ما می‌پرسیم و الزاما پاسخ می‌خواهیم؟ تصادفات در محل سرعت گیر‌های غیراستاندارد به چه تعداد بوده و چرا جمع نمی‌شوند و استاندارد سازی نمی‌گردند، مگر هزینه اینکار چقدر است؟ علت مماشات سازمات استاندارد با تولید خودرو‌هایی غیر ایمن از نظر بدنه و شاسی چیست؟ علت مماشات پلیس برای پلاک کردن این خودرو‌های ناایمن چیست؟ علت کم توجهی راهداری به ایمن سازی راه‌ها چیست؟ آقایان فقط درد بودجه گویا دارند و کمبود بودجه را پیش می‌کشند. مدیر آن است که با ۳۰ تومان، به اندازه ۱۰۰ تومان کار جلو ببرد. در غیر این صورت همه ما باید ادعای مدیریتی داشته باشیم؟

مسئولان و مدیران ما در پلیس راه و راهور، بشکلی سنتی یاد گرفته اند که از آمار‌های کلی و کلیشه‌ای حرف بزنند و در برابر ارایه امار‌های تخصصی سکوت کنند. مثلا حرفی جز سکوت در برابر نقش خرابی جاده‌ها و ضعف علائم، نبود نور کافی و ناایمنی خودرو‌های تولید داخل در تصادفات ندارند؟ صحبتی از تعداد تصادفات رخ داده پشت سرعت گیر‌های غیراستاندارد خصوصا در جاده‌های شمالی کشور نمی‌کنند؟ حرفی از تعداد کودکان زیر ۱۲ سال یا زیر ۱۵ سال کشته شده در کشور نمی‌زنند. صحبتی از امار و تعداد ماموریت‌های نیروی پلیس در شرایط نامساعد جوی نظیر بارندگی‌های شدید و مه و طوفان غبار که نیازمند حضور پر رنگ‌تر پلیس است، زده نمی‌شود. نمی‌گویند که در برخی مسیر‌ها مثل جاده ساوه و جاده امام زاده هاشم گیلان، کامیون‌ها چه بلایی سر خودرو‌های سواری می‌آورند. نمی‌گوید که شیشه دودی خودرو‌ها که امروزه مد شده و لامپ زنون خودرو‌ها و موتور سیکلت‌ها، مردم را کور کرده است و ... جناب رئیس پلیس راه عزیز، این شیوه فعالیت هر اسمی که داشته باشد، مدیریت موثر و حضور کارامد پلیس راه در صحنه نیست. منتظر دریافت پاسخ شما هستیم. از کادر وظیفه پلیس راهور و پلیس راه تقاضا می‌کنیم، دست بدست کنند برسد بدست سردار مومنی عزیز. نمک در نمکدان شوری ندارد، دل ما طاقت دوری ندارد (سربسته عرض شد).

بسیاری از مسافرانی که در چند وقت اخیر از جاده چالوس وارد استان مازندران می شوند، بشدت از سرعت گیرهای غیر استاندارد و بدون تابلوی هشدار دهنده در شهرهای غربی این استان گله مند هستند. گویا وظیفه ساخت سرعت گیرهای استاندارد در شهرها بر عهده شهرداری ها و در جاده های بین شهری بر عهده راهداری است.

وزیر راه و شهرسازی با صدور دستوری ویژه سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای و کمیسیون ایمنی راه‌ها را مسئول بررسی حادثه واژگونی یک دستگاه اتوبوس حامل ۱۵ مسافر در کیلومتر ۴۸ اتوبان قم – تهران کرد تا موضوع را بررسی و اقدامات لازم را انجام دهند.امروز در حوالی ساعت ۹ صبح در کیلومتر ۴۸ اتوبان قم – تهران یک دستگاه اتوبوس واژگون شد، بلافاصله پس از اطلاع این حادثه به مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی ۶ دستگاه آمبولانس، یک دستگاه اتوبوس آمبولانس به محل حادثه اعزام شدند و به دلیل وخامت حال برخی مصدومان این حادثه بالگرد اورژانس نیز به پرواز در آمد.